Ik ben voor de duidelijkheid geen gezondheidsfreak: ik drink graag een pint (een goeie ook nog en een paar keer per jaar sowieso te veel goeie), ik heb jaren gerookt (maar ben daar mee gestopt toen m’n – toen nog niet ex – vrouw ermee stopte vanwege astma en later opnieuw omdat ik naar m’n eigen aanvoelen geen adem meer genoeg had), ik beweeg te weinig sinds ik niet meer iedere dag naar m’n werk fiets (dat was haalbaar toen m’n werk op vijftien kilometer van m’n deur was, maar da’s alweer een hele tijd veranderd) en ik snoep te graag. Aan die laatste twee zaken, met vermelding van “te weinig” en “te graag”, merkt u echter ook dat ik me daarvan bewust ben: sinds enige tijd probeer ik m’n spinning bike weer regelmatig te gebruiken (het voordeel is dat ik intussen kan lezen) en … dit boek heeft me de aanzet gegeven om m’n voorraad snoep, koekjes en chips af te bouwen (sinds het coronagezeik begonnen is, doe ik telkens inkopen voor een aantal weken omdat ik een hekel heb aan mondmaskers dragen) en geen nieuwe meer te kopen. Ja, ik wist dat het slecht is voor mijn “lijn” en dat diabetes een reëel probleem is in ons werelddeel, maar geraffineerde suiker is kennelijk nog voor veel andere zaken een ramp (tanden even niet meegerekend). En dat er niet al te veel vitamines in ons westers voedsel zitten, wist ik ook, wat ook de reden was waarom ik in maart vorig jaar – toen we allemaal “voor even” huisarrest kregen – nog snel op zoek ging naar extra vitamines en sindsdien ook vitaminesupplementen ben blijven nemen, maar als ik zo lees wat Rudy Proesmans daar over schrijft, is dat eigenlijk nog niet genoeg.
Het is weinig zinnig dat ik hier een samenvatting probeer te geven van het boek – ik ben ook geen voedingsdeskundige, laat staan “orthomoleculair arts” zoals de auteur – en heb deze keer vooral aantekeningen gemaakt voor mezelf, maar een paar dingetjes wil ik er wel uit halen. Zo wordt Proesmans ongetwijfeld niet tot het kamp van de wappies gerekend en doet hij ook heel erg z’n best om daar uit te blijven, maar hij schrijft toch wel zaken die we vanwege de “experten” en politici zo goed als nooit gehoord hebben sinds het hele corona-circus gestart is. Dit bijvoorbeeld: “Vaccins zouden er wel voor kunnen zorgen dat het immuunsysteem zodanig versterkt wordt dat een inenting je gedurende meerdere jaren beschermt tegen SARS-CoV-2, maar ook dat blijft onzeker [gezien de laatste berichten niet meer: bij Pfizer zeggen ze nu dat er ieder jaar opnieuw zal moeten gevaccineerd worden en dat er nog een derde spuit nodig is binnen afzienbare tijd, noot van mij]. Het is nog afwachten of de eerste vaccins die op de markt komen vooral gericht zijn op verminderde vatbaarheid, verminderde besmettelijkheid en/of het onderdrukken van de symptomen [de meest redelijke gok lijkt op dit moment het laatste, want kennelijk weet nog steeds niemand of gevaccineerden de ziekte nog kunnen krijgen – het lijkt wel zeker van ja, overigens – en ze zijn ook nog steeds besmettelijk, noot van mij]. Redenen te over om je in afwachting niet als een willoos slachtoffer te gedragen, want er is wel degelijk heel veel dat je zelf kunt doen om je te wapenen tegen het coronavirus.” En met dat “heel veel” bedoelt Proesmans dus niet mondmaskers dragen of je hele dagen ontsmetten, maar wat doen aan je voeding.
“Is het je trouwens niet opgevallen”, vraagt hij even later, “dat de meerderheid van de coronapatiënten die op intensieve zorgen terechtkomen en/of overlijden, mensen zijn met onderliggende aandoeningen en een verzwakte immuniteit (al zijn er uiteraard uitzonderingen)?” Ja, dat is me opgevallen, maar da’s ook alleen maar zo omdat ik ook alternatieve nieuwskanalen volg. Van de “experten” en politici verneem je dit niet. Zelfs als het over obesitas gaat, iets wat – aldus Proesmans – “altijd gepaard gaat met insulineresistentie”, terwijl het “hoe langer hoe duidelijker [wordt] dat deze combinatie een van de allerbelangrijkste risicofactoren is bij covid-19”, hoor je de “experten” nauwelijks. Integendeel, sommige van die “experten”, om Marc Van Ranst maar niet te noemen, komen als slecht voorbeeld ook nog iedere dag op het scherm. En andere slechte voorbeelden, genre Maggy De Block … schermen desgevraagd met erfelijkheid, maar da’s volgens Proesmans ook onzin: je bepaalt zelf wat je vreet, “het begrip ‘genetische aanleg’ is dus moduleerbaar: het hoeft je lot niet te bepalen.”
Verwijzend naar de 19de-eeuwse Franse fysioloog Claude Bernard voegt hij daar de uitspraak Le microbe n’est rien, le terrain c’est tout aan toe. “Waarmee hij wilde zeggen dat bacteriën en virussen niets vermogen als je constitutie gezond is, als je immuunsysteem met andere woorden goed werkt.” Iets waar “de farmaceutische industrie” regelrecht tegen ingegaan is sinds de tweede helft van de jaren 1900: “[ze heeft er] voor gezorgd dat het belang van voeding en de zorg voor het lichaam zijn omgebogen naar het gebruik van gepatenteerde medicijnen die voornamelijk de symptomen aanpakken. Langzaam maar zeker is de nadruk op de farmaceutische toepassingen gaan liggen, met als gevolg dat we tegenwoordig massaal cholesterolverlagers, zuurremmers, bloeddrukverlagers, pijnstillers en antidepressiva slikken om ‘gezond’ te worden. Die geneesmiddelen genezen ons echter niet. Ze maken ons helemaal niet gezond. Integendeel: ze creëren een afhankelijkheid en hebben allerlei nevenwerkingen die onze levenskwaliteit naar beneden halen. Veel geneesmiddelen worden ons aangepraat door de farmaceutische industrie, die ons vaak bang wil maken voor allerlei complicaties.”
En “niet alleen wat de behandeling van ziekten betreft is de hedendaagse geneeskunde helemaal de weg kwijt. Ook op het vlak van preventie is het totaal fout aan het lopen. Want preventieve geneeskunde is de laatste jaren synoniem geworden met vaccineren en screenen. Net zoals de farmalobby heeft de vaccinatie- en screeninglobby ons bang gemaakt voor ziekten waarvan de kans klein is dat we ze ooit zullen krijgen. Welke risico’s de screenings zelf inhouden, vermelden de campagnes uiteraard niet.”
Voor wie zou denken dat het volstaat om gezond te eten, van de pillen en de vaccins af te blijven (die laatste twee dingen deed en doe ik al, het eerste op m’n snoepen na toch enigszins), vergeet het: “We eten tegen onze natuur en we schatten wat de natuur ons aan gezondheid te bieden heeft, helemaal niet naar waarde. En dat is nog maar één manier waarop we de natuur tegenwerken: onze auto’s en fabrieken vervuilen de lucht die we inademen. In het dagelijks leven worden we omringd met een massa toxische stoffen die zonder dat we het beseffen in onderhouds- en verzorgingsproducten zitten. We ontbossen de wouden die de aarde voorzien van noodzakelijke zuurstof, om plaats te ruimen voor industriële landbouw die voornamelijk wordt gebruikt om veevoeders (soja) en ongezonde vetten (palmolie) te produceren. We wonen te dicht op elkaar en bouwen huizen op plaatsen die daar helemaal niet geschikt voor zijn. We zijn de wereld aan het vernietigen. Het ecosysteem is nu al te zeer verstoord. De biodiversiteit is sneller dan ooit aan het verdwijnen.” Intussen is eten “zo laaggeprijsd dat de boeren er eerder aan verliezen dan verdienen en de landbouw zwaar gesubsidieerd moet worden om te kunnen overleven.” Wie weet dat ik voor TeKoS een rubriek verzorg over ecologie, kan ook wel inschatten dat ook dat deel van de inleiding tot het boek me aanzette tot verder lezen.
Verder in het boek heeft Proesmans het trouwens ook nog over … overdreven hygiëne, iets waartoe iedereen nog is aangemoedigd sinds het begin van de zogenaamde “coronacrisis” door overal vanalles te gaan ontsmetten dat vroeger nooit ontsmet werd (winkelkarretjes, om maar iets te noemen): “Na de Tweede Wereldoorlog sloeg de hang naar hygiëne echter door: de westerse mens streeft tegenwoordig naar een haast steriele wereld en bestrijdt alle geurtjes en onzuiverheden met deodorants, intieme sprays, vochtige doekjes en ontsmettingsmiddelen. Geen keuken wordt proper bevonden zonder dat er kwistig gespoten en geveegd is met Dettol. Ook met onze voeding kunnen we blijkbaar niet voorzichtig genoeg zijn: we houden nauwlettend de houdbaarheidsdatum in het oog en alle verse voeding wordt overvloedig gespoeld onder stromend water. Het gevolg hiervan is dat ons immuunsysteem haast geen natuurlijke vijanden meer heeft en zich richt op zogenaamde ‘tegenstanders’ die helemaal geen kwaad aanrichten. Een groeiend aantal allergieën (met astma voorop), voedselintoleranties en darminfecties is hiervan het resultaat.”
Op de “details” van het boek zal ik hier niet ingaan: het is gewoon als geheel interessant. En dat betreft zowel, bijvoorbeeld, de uitleg over “gezonde en ongezonde suikeralternatieven”, vetten en de manier waarop de suikerindustrie alle zonden van Israël in de nek van de vetindustrie probeerde en probeert te schuiven, consumptie van vlees en vis (ik was sowieso al geen grote vlees- en viseter, maar dat gaat na het lezen van dit boek nog wat minderen) en … “het meditterane voedingspatroon”. Van dat laatste is Proesmans een sterk voorstander, al moet je je daar voor de duidelijkheid dus géén spaghetti bolognese zoals wij die kennen bij voorstellen.
Ten slotte nog dit: Proesmans is absoluut gekant tegen (niet gefermenteerde) zuivel, terwijl ik m’n gepofte spelt ‘s morgens toch met wat melk tot me neem en graag kaas eet. Proesmans is ook een nogal gedreven promotor van vitaminesupplementen. Zoals gezegd neem ik die zelf ook, maar als ik zo eens zijn lijstje afloop bijlange niet genoeg. ‘t Is dus duidelijk niet omdat je geen fan bent van de farmaceutische industrie dat je een probleem hebt met pilletjes. Hij maakt ook duidelijk waarom (veel vitaminen kún je niet eens meer binnen krijgen via ons eten en we zien met z’n allen veel te weinig zon gedurende minstens een aantal maanden per jaar), maar ‘t zou fijner zijn als er natuurlijke manieren bestaan om aan je dosis te geraken. In het kader van “de strijd tegen het coronavirus” beveelt hij trouwens vooral vitamine D, vitamine C, NAC (acetylcysteïne) en zink aan. Van NAC had ik nog nooit gehoord, maar de andere drie zijn dus precies wat de wappies van begin af aan aangeraden hebben. En (ook iets wat de wappies meteen gezegd hebben toen we met z’n allen in lockdown gingen) “Vitamine D-tekorten komen zeer vaak voor en door de beperkingen op buitenactiviteiten als gevolg van de pandemie – bijvoorbeeld voor mensen die in quarantaine moeten blijven – zijn deze tekorten wellicht nog toegenomen”. En als we dan toch weer bij covid-19 terechtgekomen zijn: “Als je twijfelt of je je wel of niet wilt laten vaccineren tegen een bepaalde ziekteverwekker, is het goed om steeds oog te hebben voor het risico om te overlijden aan de ziekte of de symptomen en complicaties die de ziekteverwekker met zich meebrengt. De bottomline is dat je in België 99 procent kans hebt om covid-19 te overleven. Zelfs mensen ouder dan vijfentachtig jaar hebben nog 90 procent kans om het coronavirus te overwinnen. Nogmaals: bij degenen die overlijden aan covid-19 zien we (bijna) altijd een onderliggend probleem zoals overgewicht, diabetes en hoge bloeddruk. Medische problemen die je perfect kunt voorkomen.”
Als u ook eens een “gezondheidsboekje” wil kopen, dan kan ik u dus zeker Optimale immuniteit – Verhoog je weerstand tegen virussen en bacteriën van Rudy Proesmans aanbevelen.
Björn Roose
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ook iets te vertellen ? Ga je gang !