Ik begin deze bespreking behalve met een verwijzing naar het twee weken terug door mij besproken boek Reynaert De Vos - Een kleine geschiedenis van het middeleeuwse dierenepos van Niels Schalley, ook met de bekentenis dat dit de eerste versie van Reynaert De Vos is die ik ooit gelezen heb. Nazicht van mijn collectie (ter lering en vermaak ook voor iedereen te bekijken op LibraryThing) leert dat ik ook de versie van Stijn Streuvels in bezit heb (twee keer zelfs), maar daar ben ik - zoals helaas aan véél boeken in mijn verzameling - nog nooit toe gekomen.
Niet erg, want de versie van Katharina Van Cauteren, Rik Van Daele en Patrick Bernauw is me zeer goed bevallen. Zo goed zelfs dat ik een beetje vrees teleurgesteld te zullen worden in oudere, en zonder twijfel uitgebreidere versies van het verhaal. Alhoewel ... Illustrator Joris Snaet heeft zeer wel bij deze versie passende tekeningen gemaakt, maar de 16 razend knappe "prenten" die Bernard Willem Wierink maakte voor de in 1910 uitgegeven versie van Streuvels en de algemene look and feel van die versie hebben me net doen beslissen dat Streuvels' Reinaert De Vos het volgende boek is dat ik ga lezen.
Soit, terug naar de nieuwste versie dus, degene die werd uitgegeven door Kanselarij Phoebus Foundation vzw in 2018. Die weet ter gelijker tijd trouw te blijven aan het origineel - iets waar veel eerdere versies, door onder andere een zekere katholieke pudeur, niet in slaagden - én zeer hedendaags te zijn. Eerlijk, iemand die een beetje de actualiteit volgt, zit al te grinniken bij hoofdstuktitels als Nepnieuws of Komen eten!. En dat zijn nog maar de titels. Het boekje - amper 96 bladzijden, inleiding en illustraties inbegrepen - zit tjokvol verwijzingen naar recentere en soms tegenwoordige tijden. Een kleine greep daaruit:
"'Uw oom is wel heel boetvaardig aan het vasten geslagen!' gromt koning Nobel ontstemd naar Grimbeert. Waarna hij zich tot Canteclaer wendt en zegt: 'Laten wij Coppe met het nodige eerbetoon ter aarde bestellen, onder het zingen van het Placido Domingo.' Niemand die het aandurft Zijne Majesteit erop te wijzen dat het desbetreffende lied eigenlijk het Placebo Domino is getiteld. Ze mompelen in koor iets van 'Domino ofzo' en Cuwaert geeft een kleine solo."
"'Och Here, och God!' jammert de pastoorsvrouw. 'Daar gaat vaders instrumentarium! Wat nu gezongen?'" (naar aanleiding van het verwijderen van een deel van het "klokkenspel" van de pastoor door Tibeert de kater)
"Waarde lezer, het zou te veel van uw kostbare tijd vergen om het verdere verloop van het proces in detail te beschrijven, en waarom zouden wij het ons moeilijk maken door hier een verslag op te nemen van argumenten, tegenargumenten, voetnoten, procedurefouten en uitstel, als het ook kan in een tweet van 140 tekens? 'Richt op die galg! Reynaert moet hangen!' Het bericht gaat terstond viraal op de sociale media, waarbij Reynaert zowaar steun krijgt uit onverwachte hoek: 'A total WITCH HUNT! You better hang CROOKED HILLARY!'"
"'t Zou niet de eerste booswicht zijn die wegglipt in de bossen, niet de eerste regering die daarover valt." (Marc Dutroux, iemand?)
"'Super,' repliceert de koning. 'Maar wij kunnen zo'n zware reis toch niet met ons tweetjes ondernemen? Wij zijn wel de koning en de koningin, hè. Wij hebben lakeien enzo. Bovendien heb ik niet de minste ervaring qua graafwerkzaamheden. En hoe moeten wij die plek ooit vinden? De GPS is nog niet uitgevonden, en misschien bestaat de locatie niet eens, omdat ze te mooi is om waar te zijn, een soort Utopia zeg maar!' 'Dat is ook nog niet geschreven,' zegt Reynaert geïrriteerd. 't Zijn hier wel de middeleeuwen, hè, en Utopia, dat dateert uit de zestiende eeuw!"
"De vorst grommelt iets onverstaanbaars en vervolgt: 'Waarde landgenoten! Zoals dat al eens gaat in de politiek, is de peulschil van vandaag de lijsttrekker van morgen of omgekeerd."
"'O mijn vorstin, wat een puike knielaarzen! En nu we toch bezig zijn ... Een handtas zou eigenlijk feitelijk ook wel van pas komen. Enfin, laten we het een pelgrimstas noemen, vooraleer de mensen denken dat ik niet Reynaert, maar Jani heet.'"
"En hij vliegt de haas naar de keel en bijt hem dood. 'Komen eten!" roept hij daarna naar vrouw en kroost."
Alleen al om dat soort grappen het lezen waard, dit boekje, dus. En een goede samenvatting voor wie het verhaal, zoals voor mij tot nog toe het geval was, alleen maar "van horen zeggen" heeft.
Björn Roose
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ook iets te vertellen ? Ga je gang !