My rating: 3 of 5 stars
Eerlijk, ik lees zelden fictie en zou dit boek ook nooit aangekocht hebben als het niet "Hongaarse" in de titel had gehad en zich niet voor een groot deel - zoals de achterflap al vermelde - zou afspelen in Hongarije. Als student Hongaars en regelmatig het land bezoekend, kon ik het echter (zeker voor de halve euro die het me gekost heeft) niet laten liggen.
Dat gezegd zijnde: Herman De Jonghe heeft er toch vrij lang (189 bladzijden) over gedaan om het verhaaltje van een man in zijn midlife crisis, behept met een gebrek aan de ballen die er voor nodig zijn om daar wérkelijk iets aan te doen, te vertellen. Goed dat er die Hongaarse setting was - Svábhegy, Budalitő (voor zover ik weet niet bestaand), Budapest, Esztergom, het leven met en in het verleden en ter gelijkertijd met de blik op de toekomst - om de langgerektheid te doorbreken. En toch ook een beetje goed dat de auteur op het einde niét gekozen heeft voor een "happy end". Al ligt dat dus niet aan het hoofdpersonage.
Nu, de auteur heeft, mijns inziens, wél geprobeerd het karakter van "de" Hongaren te vatten. Maar lees er na dit boek eentje van, pakweg, Sándor Marai en je weet dat de enige die het karakter van "de" Hongaren echt kan vatten een Hongaar is.
View all my reviews
Was getekend,
Björn Roose
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ook iets te vertellen ? Ga je gang !